Gezond en happy
Door: suzevandenbosch
Blijf op de hoogte en volg Suze
17 December 2011 | Ghana, Bolgatanga
Deze week staat in het teken van weer beter zijn en genieten!
Het ziek zijn had toch wel een staartje, het duurde tot dinsdag tot ik me eindelijk weer beter voelde! Met dank aan medicijnen uit Nederland, die een vrijwilliger mee had uit voorzorg. Want ja, hier stoppen ze je vol met anti-malaria pillen, terwijl ik dat nu net niet heb. Ook de zorg is van slechte kwaliteit hier... maar goed, de tropenziektes-perikelen zoals erge diarree en koorts heb ik overwonnen!! Ziek zijn was m'n grootste angst voordat ik ging. Wel een voordeel: m'n afweersysteem heeft nu zo'n positieve boost gekregen dat komende maanden resistent ben! Gaan we vanuit dan.
Wilde ik zondag en maandag nog het liefst NU thuis zijn - normaal denk ik als je ziek bent- op dit moment ben ik weer lekker bezig. Ik ben de hele week al happy, gewoon omdat ik GEZOND ben. Volgende week ben ik weer gewend aan dat feit, en zal ik weer iets meer nodig hebben om me happy te voelen. Zo werkt dat nu eenmaal ;-).
Donderdag heb ik geluncht met 3 vrijwilligers die ik ontmoet had in Nederland. Zij werkten in Bolga, en zijn nu vertrokken om nog verder te reizen. We aten bij Oasis te Togo, wat ook echt een Oase was. Een heel mooi soort gastenverblijf wat nog lang niet af is (10 jaren plan denk ik) Het is in beheer van een Afrikaans stel, die met hart en ziel werken aan dit complex. Het eten was heeerlijk, je proefde bijna de passie waarmee het gemaakt was. Ik kon niet alles op (typisch me en ook nog niet helemaal de ouwe) maar wel heel veel op! Bij dit stel zag ik voor het eerst dat ze samen knuffelden! Het is hier niet gebruikelijk dat man en vrouw elkaar aanraken in het openbaar. Het maakte me blij, knuffelen hoort toch echt bij hoor!!
Op de terugweg stopte de taxi ermee. Niet verwonderlijk, de taxi's zijn hier echt kwaliteit schroothoop. Ik heb hier nog nooit in een auto gezeten waar de kilometerteller het deed. Het is werkelijk zo crisis dat het gewoon humor is, was alleen bang dat de hele taxi zou ontploffen af en toe, de rook kwam overal vandaan. Maar goed, ff aanduwen met z'n allen en na wat pogingen deed ie het weer. Maar het humeur van de taxi chauffeur was verpest. Kregen wel ietsje korting, gelukkig.
Vanmorgen heb ik wel in een luxe wagen gezeten! Ik ben het lange wachten een beetje zat op een tro tro van Karimenga naar Bolga, dus ik hou nu gewoon alle auto's aan die langskomen. En dat liften werkt. Deze ochtend stapte ik in bij 3 duurgeklede heren die goedgemutst onderweg waren naar Bolga. Ik dacht dat het zakenmannen -of zelfs drugsdealers ;-)- waren, maar nee, het bleken pastors (dominees) te zijn! Goed, wel mannen die te vertrouwen zijn in ieder geval! Hoewel ze wel om m'n telefoonnummer vroegen bij aankomst. Om een dienst bij te wonen in hun woonplaats. haha
Evangelie lijkt hier soms bijna een hype te zijn, op radio hoor je constant opzwepende toespraken met muziek et c. en je ziet veel borden langs de weg of spreuken op auto's. Wie weet zijn dit het soort mannen daarachter. Dat het blijkbaar ook goed betaalt geeft me dan weer een iets minder goed gevoel...
Kerst begint dichtbij te komen… ik heb echt geen idéé met die zomerse warmte. Heb wel begrepen dat ze het hier ook vieren zoals wij: kerk, lekker eten en zelfs feest. Heb dus besloten een mooie jurk voor mezelf te laten maken. De vrouwen hier (hoe arm ook) hebben allemaal wel een mooie outfit voor speciale gelegenheden. Dus van mij als blanke (rijke) westerling verwachten ze dat helemaal! Donderdag heb ik een mooi stof gekocht (echte Ghanese!) en vrijdag heb ik met m'n gastmoeder een ‘naai-atelier’ bezocht. Hier maken ze de jurken op maat voor je, de hele wand hangt vol plaatjes van modellen, voor een paar euro maken ze het voor je. Ik had stof over, dus m’n gastmoeder krijgt er ook gelijk één. Woensdag is tie klaar…. ben benieuwd…!
@m'n brother: nadenken waar hier de grenzen zijn m.b.t. egoisme/individualisme ga ik doen. Egoisme zit in de menselijke natuur en ook hier! Ik heb een mooi voorbeeld over een fles Wodka. Die ik – heel duur- gekocht had in Bolga. Deze fles stond in de keuken van het Green House. Binnen 2 dagen was tie leeg! Ik was verbijsterd. 2 liter, leeggedronken, en door wie? Ik weet het niet. Wel weet ik dat alles in de keuken van de Green House blijkbaar gemeengoed is. Ze gebruiken het gewoon, net als m’n fiets, die wordt ook vaak even geleend. Het is normaal, jij kunt het ook bij hen doen. Probleem is dat zij geen goede fiets hebben, of sterke drank. Haha. Egoisme? Ik vind van wel! Samen delen is nog steeds egoisme: jij gebruikt van de ander wat je zelf nodig hebt. Het verschil is wel dat hier samen delen normaal is, waar dat bij ons geen vanzelfsprekendheid is.
Over wodka gesproken; alcoholgebruik is een probleem hier, heb ik begrepen. Overal ter wereld denk ik, maar ook hier komt dat ook steeds meer. Waar vroeger mensen beloond werden op lekker eten als ze geholpen hadden met bijvoorbeeld de oogst, wordt er nu om alcohol gevraagd.
Aicha is een voorbeeld, zij werkt in het Green House. De laatste weken was ze er telkens niet en zat ze niet zo lekker in haar vel, er waren blijkbaar problemen thuis. Haar vader is alcoholist. Moeder vangt alles op, heeft een winkeltje aan huis en verdient zo de kost. Aicha is vaak getuige van ruzie tussen haar ouders, en daarnaast verwachten ze ook nog dat ze thuis veel meehelpt. Ik kan de frustratie wel begrijpen. Ibrahim niet. Dit probleem speelt haar hele leven al zegt hij, en ze kan het zelf niet veranderen. Waarom zou ze ermee zitten? Laat haar een voorbeeld aan d’r moeder nemen: die werkt hard en zorgt dat het gezin blijft draaien. Problemen, zegt hij, moet je nooit je leven laten beheersen. Want stel: als dat het probleem zou oplossen, dan wacht er morgen wel weer een nieuw probleem op je. Problemen horen bij het leven, je ontkomt er niet aan. Zie ze daarom als uitdaging! Mensen reageren op mijn verhalen dat m’n analyes zo mooi zijn. Maar ze worden me hier aangereikt, dagelijks. Deze les kreeg ik van Ibrahim, gewoon tijdens een ochtend, terwijl we samen eitjes stonden te bakken voor de gasten in de Green House.
Nu ga ik zo boodschapjes doen, want m’n gastmoeder heeft besloten dat ik ga koken vanavond voor de familie. Oke, gaat lukken! Heb kunnen oefenen in de Green House ;-). Het gaat Porto Porto worden, met Yam,tomaat,uien,kool en kruiden zoals maggie. Het lijkt een soort stamppotje wat zo in een Olvarit potje kan, maar lekker is het wel!
ps: vandaag even geen foto’s bij m’n blog, volgende week weer wel! Met natuurlijk nog een kerstgroet als dat lukt en een fotootje van m’n nieuwe dress ;-)
Voor nu vast een goed weekend allemaal en een dikke knuffel!!!!
Het ziek zijn had toch wel een staartje, het duurde tot dinsdag tot ik me eindelijk weer beter voelde! Met dank aan medicijnen uit Nederland, die een vrijwilliger mee had uit voorzorg. Want ja, hier stoppen ze je vol met anti-malaria pillen, terwijl ik dat nu net niet heb. Ook de zorg is van slechte kwaliteit hier... maar goed, de tropenziektes-perikelen zoals erge diarree en koorts heb ik overwonnen!! Ziek zijn was m'n grootste angst voordat ik ging. Wel een voordeel: m'n afweersysteem heeft nu zo'n positieve boost gekregen dat komende maanden resistent ben! Gaan we vanuit dan.
Wilde ik zondag en maandag nog het liefst NU thuis zijn - normaal denk ik als je ziek bent- op dit moment ben ik weer lekker bezig. Ik ben de hele week al happy, gewoon omdat ik GEZOND ben. Volgende week ben ik weer gewend aan dat feit, en zal ik weer iets meer nodig hebben om me happy te voelen. Zo werkt dat nu eenmaal ;-).
Donderdag heb ik geluncht met 3 vrijwilligers die ik ontmoet had in Nederland. Zij werkten in Bolga, en zijn nu vertrokken om nog verder te reizen. We aten bij Oasis te Togo, wat ook echt een Oase was. Een heel mooi soort gastenverblijf wat nog lang niet af is (10 jaren plan denk ik) Het is in beheer van een Afrikaans stel, die met hart en ziel werken aan dit complex. Het eten was heeerlijk, je proefde bijna de passie waarmee het gemaakt was. Ik kon niet alles op (typisch me en ook nog niet helemaal de ouwe) maar wel heel veel op! Bij dit stel zag ik voor het eerst dat ze samen knuffelden! Het is hier niet gebruikelijk dat man en vrouw elkaar aanraken in het openbaar. Het maakte me blij, knuffelen hoort toch echt bij hoor!!
Op de terugweg stopte de taxi ermee. Niet verwonderlijk, de taxi's zijn hier echt kwaliteit schroothoop. Ik heb hier nog nooit in een auto gezeten waar de kilometerteller het deed. Het is werkelijk zo crisis dat het gewoon humor is, was alleen bang dat de hele taxi zou ontploffen af en toe, de rook kwam overal vandaan. Maar goed, ff aanduwen met z'n allen en na wat pogingen deed ie het weer. Maar het humeur van de taxi chauffeur was verpest. Kregen wel ietsje korting, gelukkig.
Vanmorgen heb ik wel in een luxe wagen gezeten! Ik ben het lange wachten een beetje zat op een tro tro van Karimenga naar Bolga, dus ik hou nu gewoon alle auto's aan die langskomen. En dat liften werkt. Deze ochtend stapte ik in bij 3 duurgeklede heren die goedgemutst onderweg waren naar Bolga. Ik dacht dat het zakenmannen -of zelfs drugsdealers ;-)- waren, maar nee, het bleken pastors (dominees) te zijn! Goed, wel mannen die te vertrouwen zijn in ieder geval! Hoewel ze wel om m'n telefoonnummer vroegen bij aankomst. Om een dienst bij te wonen in hun woonplaats. haha
Evangelie lijkt hier soms bijna een hype te zijn, op radio hoor je constant opzwepende toespraken met muziek et c. en je ziet veel borden langs de weg of spreuken op auto's. Wie weet zijn dit het soort mannen daarachter. Dat het blijkbaar ook goed betaalt geeft me dan weer een iets minder goed gevoel...
Kerst begint dichtbij te komen… ik heb echt geen idéé met die zomerse warmte. Heb wel begrepen dat ze het hier ook vieren zoals wij: kerk, lekker eten en zelfs feest. Heb dus besloten een mooie jurk voor mezelf te laten maken. De vrouwen hier (hoe arm ook) hebben allemaal wel een mooie outfit voor speciale gelegenheden. Dus van mij als blanke (rijke) westerling verwachten ze dat helemaal! Donderdag heb ik een mooi stof gekocht (echte Ghanese!) en vrijdag heb ik met m'n gastmoeder een ‘naai-atelier’ bezocht. Hier maken ze de jurken op maat voor je, de hele wand hangt vol plaatjes van modellen, voor een paar euro maken ze het voor je. Ik had stof over, dus m’n gastmoeder krijgt er ook gelijk één. Woensdag is tie klaar…. ben benieuwd…!
@m'n brother: nadenken waar hier de grenzen zijn m.b.t. egoisme/individualisme ga ik doen. Egoisme zit in de menselijke natuur en ook hier! Ik heb een mooi voorbeeld over een fles Wodka. Die ik – heel duur- gekocht had in Bolga. Deze fles stond in de keuken van het Green House. Binnen 2 dagen was tie leeg! Ik was verbijsterd. 2 liter, leeggedronken, en door wie? Ik weet het niet. Wel weet ik dat alles in de keuken van de Green House blijkbaar gemeengoed is. Ze gebruiken het gewoon, net als m’n fiets, die wordt ook vaak even geleend. Het is normaal, jij kunt het ook bij hen doen. Probleem is dat zij geen goede fiets hebben, of sterke drank. Haha. Egoisme? Ik vind van wel! Samen delen is nog steeds egoisme: jij gebruikt van de ander wat je zelf nodig hebt. Het verschil is wel dat hier samen delen normaal is, waar dat bij ons geen vanzelfsprekendheid is.
Over wodka gesproken; alcoholgebruik is een probleem hier, heb ik begrepen. Overal ter wereld denk ik, maar ook hier komt dat ook steeds meer. Waar vroeger mensen beloond werden op lekker eten als ze geholpen hadden met bijvoorbeeld de oogst, wordt er nu om alcohol gevraagd.
Aicha is een voorbeeld, zij werkt in het Green House. De laatste weken was ze er telkens niet en zat ze niet zo lekker in haar vel, er waren blijkbaar problemen thuis. Haar vader is alcoholist. Moeder vangt alles op, heeft een winkeltje aan huis en verdient zo de kost. Aicha is vaak getuige van ruzie tussen haar ouders, en daarnaast verwachten ze ook nog dat ze thuis veel meehelpt. Ik kan de frustratie wel begrijpen. Ibrahim niet. Dit probleem speelt haar hele leven al zegt hij, en ze kan het zelf niet veranderen. Waarom zou ze ermee zitten? Laat haar een voorbeeld aan d’r moeder nemen: die werkt hard en zorgt dat het gezin blijft draaien. Problemen, zegt hij, moet je nooit je leven laten beheersen. Want stel: als dat het probleem zou oplossen, dan wacht er morgen wel weer een nieuw probleem op je. Problemen horen bij het leven, je ontkomt er niet aan. Zie ze daarom als uitdaging! Mensen reageren op mijn verhalen dat m’n analyes zo mooi zijn. Maar ze worden me hier aangereikt, dagelijks. Deze les kreeg ik van Ibrahim, gewoon tijdens een ochtend, terwijl we samen eitjes stonden te bakken voor de gasten in de Green House.
Nu ga ik zo boodschapjes doen, want m’n gastmoeder heeft besloten dat ik ga koken vanavond voor de familie. Oke, gaat lukken! Heb kunnen oefenen in de Green House ;-). Het gaat Porto Porto worden, met Yam,tomaat,uien,kool en kruiden zoals maggie. Het lijkt een soort stamppotje wat zo in een Olvarit potje kan, maar lekker is het wel!
ps: vandaag even geen foto’s bij m’n blog, volgende week weer wel! Met natuurlijk nog een kerstgroet als dat lukt en een fotootje van m’n nieuwe dress ;-)
Voor nu vast een goed weekend allemaal en een dikke knuffel!!!!
-
17 December 2011 - 16:03
Coby Van Den Heuvel:
Hoi Suze,
Mooi dat het weer beter gaat! Ben benieuwd naar je Ghanese Kerstervaringen. Ik vond het jaren geleden al apart om in Australie kerst te vieren, maar hier heb je met behalve andere temperaturen ook met heel andere cultuur te maken. Wel mooi om mee te maken. Gewoon van genieten, want achteraf zul je ws het gevoel hebben dat t voorbijgevlogen is!
Alvast een fijne, leuke, interessante Kerst toegewenst! -
17 December 2011 - 17:51
Bea:
Hee suus,
wat fijn om te lezen dat je beter bent!!
xx -
17 December 2011 - 21:45
Thina:
Hi meis,
Super fijn om te lezen dat je weer gezond en happy bent!!
Dikke kus van ons! -
17 December 2011 - 23:37
Astrid Van Heemst:
Hee meis!!! Wat leuk om te lezen!! Mis Karimenga's wel een beetje hoor, het is hier onwijs druk! Ander probleem in Accra wat betreft de taxi´s, ze weten de weg niet (heeeel handig als je zelf ook geen idee hebt;)). Top om te horen dat de antibiotica zijn werkje heeft gedaan en je je beter voelt. Zo kan je op en top genieten van je laatste weekjes in Karimenga. Daarna weer lekker naar de 'bewoonde wereld' van Bolga. Heeeeeel veel plezier nog en we spreken elkaar snel weer! Dikke kus Astrid -
18 December 2011 - 14:58
Hermine:
Hey Suus,
fijn dat je je weer goed voelt!
Leuk verhaal weer, en lang!! Steeds weer leuk om te lezen,
alleen van de titel word ik al nieuwsgierig! we bellen je snel,
suc6!xx ons -
18 December 2011 - 17:05
Vinkie:
Lieve Suusje,
Wat kun je toch goed schrijven!! Ik verbaas me iedere keer weer, verborgen talent Suzeltje:)Heel mooi en blijf je verhalen zo bijzonder vinden en wat fijn dat je weer gezond bent! Benieuwd naar je nieuwe dress;) Veel succes snoesje en niet meer liften gek! Doodjes die mannen daar hihi. Dikke kus -
19 December 2011 - 11:16
Sarah:
Wat fijn dat je weer beter bent liefie! Vind het zo leuk om je verhalen te lezen. Suuuuper kus en knuffel ook van Boazje! -
19 December 2011 - 19:41
Monique:
Bedankt weer voor je mooie verhaal, fijn om weer wat van je te horen!
En super dat het weer beter met je gaat.
Wel apart, jij daar nog steeds zo'n eind weg 36 graden... hier koud, regen en natte sneeuw.
Knap hoor wat je allemaal doet.!! Vooral jouw verhaal van: Wie ben ik... dat heeft me wel geraakt!
Dat zet mij aan het denken hier, wat doen we.. ? waar zijn we mee bezig.. ? en waarom..? en voor wie..? En we zijn zo druk allemaal....en waarmee..? Het moet groter, beter, mooier ect.
En als ik dan zie en lees hoe jullie het doen, maar vooal ook hoe jij het nu doet...! Respect!
Ik zou daar graag eens met jouw over willen praten na jouw avontuur in Ghana.
Nou meid heel veel succes daar, zet m op!
Dikke knuffel terug van ons allemaal
Groetjes Monique -
21 December 2011 - 13:34
Dineke:
Ha Suze,
Fijn dat je weer helemaal beter bent! je kunt nu volop genieten van de komende Kerst. Dat lijkt me wel bijzonder om Kerstmis te vieren met veel warmte van de zon!! Laafje daar maar lekker aan, aan haar warmte!
Gisteren werd ik door jou verrast, met een kerstkaart uit Ghana. Dankjewel Suze!!! Heel attent en lief van je.
Ik wens je mooie onvergetelijke dagen en geniet er goed van!!
Liefs, Dineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
