Nieuwe uitdagingen

Ha mensen!

Het is weer de hoogste tijd voor een verslagje. Als ik de weerberichten zo hoor in Nederland, ben ik nog steeds bij met het vertoeven hier in dit aangename klimaat. Nu is het nog genieten met koele ochtenden en nachten, en een lekker windje die ze ‘’Harmatan’’ noemen. ’s Middags tussen 12 en 3 kan het wel flink warm zijn. De Ghanezen zelf zijn niet zo weg van deze tijd van het jaar. Het is ‘winter’, en de wind zorgt voor een droge huid, veel stof en kwaaltjes: sommigen snotteren er flink op los. Ze zijn niets gewend, vergeleken met Holland, denk ik dan haha.
Het is wel te merken dat het nu steeds wat warmer wordt, over een week of 3 gaan de temperaturen hier omhoog schieten. De maanden maart en april kan het zo’n 45 graden worden…

In tegenstelling met het primitieve gastgezin, ben ik met m’n nieuwe werk gelukkig van alle gemakken voorzien. Werkruimte met ventilator, elektriciteit, waterkokertje, WC en zelfs internet de hele dag door. Op straat kun je goedkoop eten en drinken kopen; kortom alles in de buurt wat ik nodig heb! Ik heb een laptop mee, kan dus lekker werken… en af en toe ontdekken hoe verslavend Facebook is.. en oh ja, ik heb m’n fiets ingeruild voor een scooter. Ook fijn ;-)

De komende 3 maanden werk ik voor de Youth Harvest Foundation Ghana (YHFG). Een NGO (ontwikkelingsorganisatie) in Bolgatanga. Sinds 2003 zet de YHFG zich in voor jongeren in Bolgatanga en omstreken. Bolga is een middelgrote ‘stad’, met zo’n 70.000 inwoners (stand uit 2003). Missie van YHFG is: een onafhankelijke en zelfvoorzienende jeugd in een gezonde leefomgeving. Hoe doen ze dat? door de jongeren training en faciliteiten te bieden. YHF heeft o.a. ingang in 8 reguliere scholen in Bolgatanga waar middelbaar en voortgezet onderwijs wordt gegeven. Leerlingen op deze scholen kunnen lid worden van YHF en op deze manier deelnemen aan extra lessen die tijdens vrije uren of na schooltijd in een klaslokaal daar worden gegeven door met name vrijwilligers. De focus ligt op reproductive health: voorlichting over gezondheid zoals sexuele voorlichting. De laatste jaren heeft JHF veel onderzoek gedaan naar de kennis en behoeften van de jongeren hier. Dit is één van de onderwerpen die aandacht nodig hebben, doordat het een taboe is, is er weinig kennis over Hiv/aids, zwangerschap, rechten, hygiëne et c.
Youth Harvest heeft een ‘jeugdcentrum’ (waar ook mijn werkplek is). Jongeren die lid zijn kunnen daar internetten, een voetbal lenen, terecht met hun problemen bij de Social Worker et c.

Daarnaast doet YHF veel projecten om ondernemerschap/werkgelegenheid te bevorderen bij de jongeren. Maar daarover later meer!

Op m’n eerste dag bij YHFG wordt ik tijdens de ‘’maandagmorgenmeeting’’ verrast met de mededeling dat ík het openingsgebed mag doen. Dat is een gewoonte zodra een nieuwe vrijwilliger binnenkomt. Het typeert eigenlijk gelijk de cultuur van YHFG: een warme groep waar je je snel thuis voelt, je bent direct lid van de ‘familie’, wordt betrokken in alles wat ze doen. Het brein achter YHFG is John, een Ghanees. Hij heeft o.a. gestudeerd in Nederland en houdt er dus een ‘Westerse’ denkwijze op na. Daarom is het prettig werken hier: op tijd komen is op tijd komen en er komen zaken van de grond.
Maar je hebt vooral vrijheid om zelf te doen wat je leuk vindt.




Momenteel ben ik samen 1 andere vrijwilliger, Maarten, die zich met budgetten en projectplanning bezighoudt.
De afgelopen 1,5 week heb ik me vooral georiënteerd, nog een verslagje getypt over Karimega, gelezen, mijn taken bekeken en besproken, naar wat meetings geweest, scholen bezocht om te informeren dat ik les ga geven et c.

Mijn taken hier: ik draai mee in de lessen op 2 scholen. 1 groep ga ik Reproductive Health geven en 1 groep ga ik ‘ondernemerschap/vaardigheden’ geven. Dat laatste is de grootste uitdaging, want dat is nog niet doorontwikkeld. Er is geen kant en klaar lesmateriaal voor, vooral omdat het wat ingewikkelder ligt.
Er is wel van alles geprobeerd, maar de laatste vrijwilliger schreef in haar verslag dat lesmateriaal wat er ligt te Westers ingestoken is. Met dat programma zet de klas een minionderneming op.
Dit is een stap te ver: De focus zou volgens haar eerst meer moeten liggen op het ontwikkelen van persoonlijke vaardigheden/ontwikkeling.
Ik citeer: ‘’bij de jongeren hier heerst een gebrek aan zelfbewustzijn, zelfvertrouwen, vermogen om in mogelijkheden te denken en een gebrek aan creativiteit’’.
Maar ook het vermogen een discussie in de klas te kunnen voeren, of echt te luisteren naar elkaars ideeën.

Zonder die basisvaardigheden is het niet mogelijk jongeren écht iets bij te brengen over ondernemerschap.
Dat is dus mijn missie. Succes! ;-) Het zijn nou geen vaardigheden die je zo één twee drie effe aanleert. En ik ben ook niet bepaald thuis in het onderwijs. En daarnaast: lesgeven is hier niet makkelijk. De concentratie is slecht, leerlingen zijn niet gewend veel feedback te geven dus ze komen moeilijk los. Et cetera. Zal straks wel duidelijk worden in m’n toekomstige blogs.

Ik ben eigenwijs genoeg om te denken dat ik hier toch wel wat mee kan. Na ruim 2 maanden heb ik gelukkig wel een beetje door hoe de jongeren denken, en waarom ze zo denken. Het voordeel van observeren. En ik heb via via wat materiaal met tools en oefeningen op dit gebied. Dus voor nu heb ik besloten zelf een simpel programma in elkaar te draaien van ca 10 lessen. En als het werkt, dan vormt het hopelijk een basis voor meer trainingen hier.
Gewoon 100 keer per dag tegen mezelf zeggen dat ik dit kan. En dat het niet perfect hoeft. Ook m’n Engels niet. Één op één gaat het Engels praten inmiddels aardig…maar voor een groep?! Deze week heb ik de eerste kennismakingsles gehad met de jongeren. Ze zaten er voor mijn gevoel nog een beetje sceptisch in, dat ik een ander programma ga volgen. Een minionderneming opzetten klinkt veel leuker; dan leren over jezelf, wat je talenten zijn, leren luisteren en discussiëren. Gelukkig had ik hulp van Abigail (de Social Worker van YHF) die e.e.a. heeft uitgelegd tot ze het beter begrepen. Flinke uitdaging dus!

Daarnaast ondersteun ik als ik tijd over heb met projecten hier. En dat vooral vanuit m’n marketingervaring. Deze week heb ik al een opzetje voor een brochure gemaakt voor YHF om meer vrijwilligers te werven.… en dat is gewoon ff lekker ‘’knallen’’zoals ik geleerd heb bij Kruidvat. ;-)

Maar toch, de eerste weken zijn altijd lastig als je net ergens begint. Hoe werkt het… wat verwachten ze van mij… kan ik dit wel… Het is altijd weer in het diepe gegooid worden, zeker hier.
Ik merk wel wat ik veegeleerd heb de afgelopen weken. En ik merk vooral dat je bepaalde trekjes of denkpatronen niet zomaar afleert…. Maar je even teruggeworpen bent op jezelf zoals ik de afgelopen maanden, ga je ook veel beter reflecteren bij alles wat je doet. Ik merk dat ik mezelf veel meer afrem, of juist aanspoor, of complimentjes geef.

De baas zijn over dat gemene monstertje in je, daar gaat het om!
Ik heb er zelfs 2: één die altijd de grootste uitdagingen opzoekt, en één die vervolgens zegt dat ik het niet kan. Dat zoiets kan huishouden in 1 persoon is me af en toe een raadsel. Ruzie hebben ze in ieder geval vaak zat…. Zijn er mensen die dat herkennen ;-)?

M’n blog bijwerken is gelukkig is altijd weer een mooie manier om het ook voor mezelf op een rijtje te zetten.

En oh ja, morgen ga ik terug naar Karimenga om daar m’n 25e verjaardag op Ghaneze wijze te vieren… heb er zin aan! ;-) ;-)