Wie ben ik?
Door: suzevandenbosch
Blijf op de hoogte en volg Suze
01 December 2011 | Ghana, Bolgatanga
Hallo allemaal!
Deze keer eerst een verhaal over wat me nu bezighoudt...
Van alleen reizen wordt je sterk, zeggen ze. het is inderdaad een confrontatie met jezelf.
Een mens is een mens door andere mensen. We worden gevormd door de mensen om ons heen, vanaf jongs af aan. Wie ben je eigenlijk nog, als je dat alles weg laat?
Hier in Afrika wens ik dat ik dezelfde taal spreek, dat ik opeens zwart ben, dat ik niet opval of anders ben. De mensen hier meten me niet aan wat ik heb of gedaan heb, wat ik meegemaakt heb. De zaken waar ik trots op ben: mijn familie, vrienden, prestaties, werk, bezittingen, het telt niet meer. Want het komt uit een andere wereld.
Het is just ‘’Me’’waar ze naar kijken.
Wat blijft er over van jezelf? Niet zoveel, blijkt. Vooral je onzekerheid komt aan het licht.
Dat je heel graag aardig gevonden wilt worden, net zo aardig als de vorige vrijwilligers hier. Liever nog aardiger, zelfs. ;-). en soms is dat lastig, want de Ghanezen praten graag over vorige vrijwilligers. Wat voor geweldig werk ze hebben verricht et c. dit moet je opvatten als positief, want ze praten positief over mensen van ‘’jouw soort’’ maar van mij mogen ze af en toe wel even kappen nu.
Heel kinderachtig, ik weet het, maar je bent constant op zoek naar waardering, houvast in een andere wereld. Nu zie je pas hoe je altijd denkt vanuit het perspectief van een ander: wat vindt men ervan. Voldoen aan de maatstaven van de rest. En fouten maken is mn grootste angst. Ik moet mezelf bewijzen, maar voor wie eigenlijk?
Ghanezen zijn een van de meest vriendelijke en behulpzame mensen op deze aardbol. Het zijn nou net níet het soort mensen die hoge verwachtingen van je hebben.
Waarom heb ik dan nóg moeite met zaken? Blijkbaar ben je zelf vaak je grootste vijand. De ander is vaak helemaal niet met jou bezig zoals je zelf denkt. De maatstaven van een ander, creëer je vaak zelf. En als een ander jou wél meet aan zijn of haar maatstaven, so what? Dat doe je zelf ook…
Mijn grootste missie en vraag nu -waar ik eigenlijk het antwoord al op weet- is: Hoe krijg ik meer zelfvertrouwen? Wordt het misschien eens tijd, dat ik eerst van mezelf leer houden? Maar hoe doe je dat. Ik denk dat het een kwestie is van accepteren. Want de enige die mij nog niet geaccepteerd heeft op deze wereld, ben ikzelf.
Nu weer even back to the story: Op een krokodil zitten durf ik dan weer wel!!!! zie foto ;-) deze krokodil was niet bezig met mij, maar gefocust op een levende kip die ze voor zijn neus hielden (dat zie je dan weer niet op de foto) in het meer wat je op de foto ziet leven ca 200 krokodillen, groot en klein. Afgelopen zaterdag hebben we ook een slavenkamp bezocht, dit kamp was rond 1700 tot 1850 een centraal punt in de slavenhandel van landen boven Ghana richting de zuidkust. Er staan geen gebouwen, het is gewoon een grote rots. Op de rots werd alles gedaan, gekookt, gegeten, gedanst, gemarteld. ‘s nachts sliepen de slaven vastgeketend aan een boom. In de gaten gehouden door een nachtwacht bovenop een toren (zie rotsblokken op de foto)
Het is moeilijk voor te stellen dat mensen als beesten werden verhandeld destijds.
Lesgeven is deze week nog niet echt gelukt. Ben eerst maar eens achter in de klas gaan zitten samen met de andere meiden om te observeren. Een heerlijk zooitje is het in de klas! En wordt zelfs actief ruilhandel bedreven met gele meloenen! Het valt me nog mee hoeveel leraren er zijn, volgens mij is er elke dag wel een leraar. Ze zijn alleen vaak verdwenen tussendoor. Ze geven wat oefeningen op en laten de klas dan gerust een uurtje alleen.
Onze hulp is meer dan welkom blijkt na overleg met de hoofdleraar, dus morgen ga ik meedraaien met de klas. De kids hebben les van 8 tot half 2, dus dat zijn prima tijden.
Deze week hebben we wel een totaaloverzicht gemaakt van de Green House: inkomsten en uitgaven. Het valt me nog mee wat er aan toeristen komt, het is vooral mond op mond reclame. Ook kom ik erachter dat het Green House eigenlijk nog maar net officieel is. Pas sinds de zomer is de officiële vergunning er. Dat is typisch Ghanees, stukje bij beetje krijg ik eindelijk steeds meer informatie die relevant is. Mn hele ‘’top down’’ denksysteem ligt hier letterlijk op z’n kop. Grrrr af en toe!
Ik zit dus steeds meer in de modus van niet denken en gewoon lol maken. En als je in die modus zit, dan valt er genoeg te lachen met de Ghanezen. Want ze zijn dan misschien arm, ouwenhoeren kunnen ze als de beste! Het houdt het leven leuk. Daarom lachen ze zoveel. Denk ik.
Mijn ontmoeting met de chief van het dorp moet nog plaatsvinden, officieel moeten mijn ‘’ouders’’ mij voorstellen als hun nieuwe tijdelijke dochter. Ik ga daar maar eens zelf achteraan dit weekend…. Ik heb wel een nieuwe naam gekregen: Napwa. Het is gebruikelijk dat ze je een lokale naam geven. Mijn naam betekent ‘’vrouw van de chief’’ Een hele eer dus! Hopen dat de beste man het niet te letterlijk gaat nemen ;-)
Ow ja… er staat ook een bezoekje gepland bij de waarzegger dit weekend in het dorp. Gewoon eens om te zien hoe dat gaat!
Ik heb trouwens een internetmodum gekocht, daarmee kan ik zelfs vanuit Karimenga internetten. Ik moet dan nog wel ergens mn laptop op laten laden want die is met 2 uur leeg, maar het is een vooruitgang. Want het duurt even voordat je met de trotro in Bolga bent, en dan is het hopen dat het internet het doet in het internetcafé, überhaupt is het de vraag of het café open is. Niets is zeker hier. Ja… ik heb wat over voor het thuisfront! Haha. Maar alle leuke, lieve en spontane reacties op mn blog, mails of sms’sjes houden mij wel overeind hier, dus lieve mensen: daarom een hele dikke knuffel voor jullie en dank voor alle support!!!
Dikke kus
-
01 December 2011 - 17:42
Mariel:
Ha meisj..
Bel je maandag avond wel weer ff, kan ik de verhalen van de waarzegger even horen, ben benieuwd!! ..en ben ik weer helemaal op de hoogte van alle avonturen!
Suc6 meid en hou je taai!
Liefs Marielle & Arjan -
01 December 2011 - 19:03
Brechtje:
Ha lief zusje,
Wat een leuke verhalen weer! Goed om te lezen dat je lekker bezig bent daar.
En dat ze daar wel met de kern van 'de zaak' bezig zijn, dat missen we hier nogal eens...
Geniet ervan, en we blijven bellen!
Xxxxx van ons allemaal
-
01 December 2011 - 19:05
Bj En Fam:
Hè suus of napwa
Heel leuk weer een nieuw verhaal. We kijken er steeds weer erg naar uit.
Geniet met volle teugen en wees wie je ben.
En hou die grote chef wel in de gaten hè
Groetjes ons
Kunnen wij ook foto's naar jouw mailen?? -
01 December 2011 - 19:58
Corine:
Hoi Suze, Wat mooi omschreven. Ook het eerste stuk is helemaal waar. Maar ik denk inderdaad dat je hier pas achter komt als je "alleen' bent.
Petje af voor jou. Suc6 en kop op. Dit is een ervaring om nooit meer te vergeten.
Liefs en knuffel terug!
Corine -
01 December 2011 - 19:58
Heikelien:
... want de enige die mij nog niet geaccepteerd heeft op deze wereld, ben ikzelf.... als je dit ziet en snapt dan komt het helemaal goed.
Fijn dat je plezier hebt en kan lachen. Als je weg bent hebben ze hele verhalen over jou. -
01 December 2011 - 20:36
Danielle:
heey suusje
kun je niet zo n heel lief klein zwartje mee nemen naar huis?
lijkt me leuk:)
je ben echt goed en nuttig bezig. take care!
liefs -
01 December 2011 - 21:19
Erika:
Ha Suze,
Wat een mooie verhalen schrijf je steeds! Denk moet nou maar eens reageren!
Zet 'm op daar, echt knap wat je daar allemaal doe!
Ma had je briefje bij oma zien liggen en kijkt nu ook steeds, echt leuk!
Groetjes Robert en Erika (en ook van pa en ma) -
01 December 2011 - 21:54
Bea:
Hee lieve suus, wat een mooi verhaal weer! Echt wat jij daar allemaal mee maakt echt super veel respect voor je!!
Liefs!! -
01 December 2011 - 21:57
Sander:
Hé Suus,
Nog even en je bent een begaafd boekenschrijver dan wel literair reisverslaggeefster. Als je vroegere leraar Nederlands ooit dit verhaal onder ogen krijgt, wordt hij of heel trots vanwege het feit dat je blijkbaar toch nog wat hebt opgestoken van de grammatica van vroeger, óf kwaad omdat je vroeger op school niet hebt laten zien wat je allemaal in je mars hebt.....
Mooi dat je zo open schrijft over wat je bezig houd. Zouden wij ook eens moeten doen, alleen durven we dat vaak niet, denk ik.....zal wel in onze roots zitten.
Toch ben ik hartstikke trots op je omdat jij wel durft en doet wat ik nooit heb gedaan. Ik hoop in ieder geval dat je je koppie er goed bij houdt, als je op jezelf bent aangewezen, blijft er vaak niet veel van jezelf over. En dan kom je toch wel kort bij de kern van het leven, van het "wie ben ik" terecht, denk ik. Ik hoop dat je het Boek wat je hebt meegenomen daar ook regelmatig op na sla, bijvoorbeeld Spreuken 2.
Groetjes van je broer
-
02 December 2011 - 12:55
Rianda:
OH ja suus op een krokodil!! kan er ook maar 1 zijn he die zoiets wil proberen haha -
03 December 2011 - 09:24
Henk De Vries:
Ha Napwaatje
Leuk om je verhalen te lezen. Geniet van al die lieve zwarte mensjes daar. Tis hier regenachtig koud en depri weertje op dit moment. Leuk opkikkertje voor jou om te horen terwijl je daar lekker in het zonnetje zit. :-)
Nou meis geniet ervan, en btw be proud to be white!!!
Liefs Henk -
03 December 2011 - 09:52
Dineke:
Ha Suze,
Ergens heel ver weg verblijft een mooi jong mens, die grote stappen in haar leven durft te nemen door naar een vreemd ver land te gaan in haar uppie! Met een motivatie zichzelf beter te leren kennen en vooral haar kennis en ervaring te willen delen met minder bedeelden. Ze laat alles wat haar zo vertrouwd en lief is achter zich en vertrekt. Tijdens haar verblijf ontdekt ze veel over zichzelf en wordt ze geconfronteerd met haar authentieke kern en vraagt zich af 'wie ben ik'? Het feit dat deze jonge vrouw dat nu in een voor haar relatief vreemde omgeving zich af durft te vragen, en dat ook nog eens durft te delen met anderen door er zeer openhartig over te schrijven op een originele manier dwingt respect af!
Mogelijk heeft ze tijdens haar schoolperiode niet altijd gemotiveerd opgelet, ondanks dat presteert deze jonge vrouw het om foutloos, mooi en boeiend te schrijven en nog zoveel meer!
Deze jonge vrouw dat ben jij!!! Je bent een begaafd mens! Geef jezelf de ruimte om te ontdekken wie je bent zodat je kunt gaan zaaien en daarna kunt oogsten.
Het antwoord op je vraag 'wie ben ik' heb je immers al zelf gegeven. Namelijk van jezelf houden = jezelf leren kennen, waarderen en respecteren, gaan staan voor wie je echt bent. En daar ben je volop mee bezig.
Liefs en groetjes van je tante die bewondering voor je heeft!!! -
03 December 2011 - 18:52
Henriëtte:
Hoi Suze,
Wat is het toch super leuk om te zien waar jij ben en te lezen wat je doet.
Heel bijzonder dat je zo ver van huis je eigen ik ontdekt , en inderdaad wat zou het goed zijn als wij ons daar allemaal eens mee bezig zouden houden ( dat is een wijze les van jou, voor ons).
Ik denk gedurig aan je als ik de wasmachine weer volprop , en jij maar met de hand alles schoonboenen!
En wat een schattige kopjes hebben de kids daar, en zo'n ondeugende twinkeling in de ogen .
Nou meid heel veel succes en we blijven je volgen!!
Liefs van de Bruuntjes "uut t'Kiepedaarp" -
03 December 2011 - 20:09
Wanda:
Ha Suze,
Wat fijn dat je zoveel daar kunt betekenen en zoveel meer zie van culturen, leefgewoontes e.d.
En wat een ervaring om bovenop een krokodil te gaan zitten!!! PFFFFT! Geweldig!
Ik probeerde me zo voor te stellen hoe je je zou moeten voelen, en hoe je ook schrijft hoe je teruggeworpen wordt op je zelf! Zonder mening van anderen. Alleen...??? Ik las, wat ik je graag wil doorgeven: Wat je ook treft, klem je vast aan God. Hij is je enige Houvast waardoor je het hoofd boven water houdt. Naar God vluchten, is je wapenrusting waardoor je BESLIST!!! de overwinning behaalt! Van harte toegewenst, meis!
liefs van,
W&W en kids.
-
04 December 2011 - 11:18
Thina:
Hi meis!!
Wat een super mooi verhaal weer! En geloof gelijk dat de confrontatie met jezelf best heftig kan zijn..
Echt super trots op jou, dat jij dit allemaal durft en doet! Respect!!
We missen je!!
We kunnen niet wachten op het volgende verhaal! Het ga je goed meis en tot snel!
We smsen!
Dikke kus van ons en een knuffel van Isa
-
05 December 2011 - 08:29
Annemarie:
Heey suus..
Wat super om te lezen wat je daar allemaal doet!
Echt super hoe je je draai daar weet te vinden!
Kben nu alweer benieuwd naar je volgende verhaal:)
Heel veel succes nog daar!
Liefs jan en annemarie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
